Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
.png)
Daniel Ducarme
Daniel Ducarme, Luik, 8.3.1954 - Brussel, 28.8.2010
Burgemeester van Thuin, volksvertegenwoordiger, lid en minister in het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap, Europees Parlementslid, minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest; voorzitter PRL/MR;
Ducarme studeert voor sociaal assistent aan het Institut Supérieur d’Etudes Sociales de l’Etat. Via het voorzitterschap van de Fédération belge des Etudiants Libéraux (FBEL) (1974) komt Ducarme bij de Franstalige liberalen terecht. Hij bouwt een rijke politieke carrière uit en ligt mee aan de basis van de uitbouw van de partij, onder andere de totstandkoming van de MR.
Daniel Ducarme is naast burgemeester van Thuin (1988-2000) volksvertegenwoordiger (1981-1984, 1985-1991, 1991-1995, 2003-2010) en tegelijkertijd lid van het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap. In deze assemblees zetelt hij als verkozen vertegenwoordiger van 1995 tot 1999. Ducarme zetelt ook in het Europees Parlement (1984-1985, 1999-2003), is Waals minister van Milieu en Landbouw (1985-1988) en minister van Kunsten en Letteren en van de Audiovisuele sector van de Franse Gemeenschap (1999-2003). Van juni 2003 tot februari 2004 is Ducarme minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Brussels minister met als bevoegdheden onder andere Lokale Overheden, Ruimtelijke Ordening en Wetenschappelijk Onderzoek. In diezelfde periode is hij ook Franse Gemeenschapsminister van Kunsten en Letteren.
Samen met Antoine Duquesne leidt hij de Franstalige liberalen (1990-1992, periode van “les ducs”). In 1999 volgt Ducarme Louis Michel op als voorzitter van de PRL en wordt in 2002 voor korte tijd de eerste voorzitter van de MR. Hij wordt in datzelfde jaar benoemd tot minister van Staat.
Bij zijn overlijden in 2010 laat hij een indrukwekkend palmares na.