Edouard Pycke d’Ideghem, Brussel, 11.12.1807 - Mechelen, 27.4.1892 

Provincieraadslid Antwerpen (1842-1846, 1848-1862), lid bestendige deputatie Antwerpen (1848-1853), gouverneur Antwerpen (1862-1887).

Ridder Edouard Pycke d’Ideghem wordt geboren te Brussel op 11 december 1807. De familie was begin achttiende eeuw in de adelstand opgenomen door haar activiteiten in de Grote Raad van Mechelen. De oudoom van Edouard Pycke, Pierre Pycke, was gouverneur van de provincie Antwerpen onder Willem I.

Edouard Pycke zetelt als liberaal in de Antwerpse provincieraad voor het kanton Mechelen van 1842 tot 1846 en opnieuw van 1848 tot 1862. In 1848 wordt hij lid van de bestendige deputatie, waarin tussen 1848 en 1853 katholieken en liberalen elkaar in evenwicht houden. Daarna is er een katholiek overwicht met als twee enige liberalen Théodore Diert de Kerckwerve en Pycke.

In 1862 vervangt de liberale regering van Charles Rogier de Antwerpse gouverneur Théodore Teichmann door Edouard Pycke. De regering heeft meer vertrouwen in die laatste bij de uitvoering van de plannen om Antwerpen om te bouwen tot een grote militaire vestingstad. Pycke is een duidelijke voorstander van de regeringspolitiek en staat misprijzend tegenover het Antwerpse ongenoegen, dat gekanaliseerd wordt in de Meetingpartij. Door de Meetingcrisis kent de kersverse gouverneur een moeilijke start in de provincieraad. Zo is hij de enige die in de juli-zittijd van 1862 de regeringsplannen verdedigt, als een woelige provincieraad de afbraak van de Noord- en Zuidkastelen eist.

In de daaropvolgende jaren wordt gouverneur Pycke geconfronteerd met een katholieke hegemonie in zowel de provincieraad als de bestendige deputatie. De liberalen verliezen tussen 1863 en 1871 15 van hun 24 zetels, om in het daaropvolgende jaar tot 1876 volledig uit de raad te verdwijnen. De confrontatie tussen de gouverneur en de provincieraad geeft dan ook soms aanleiding tot gekruide debatten. Zo komt Pycke in 1868 tussen in de discussie over een liberaal voorstel om extra provinciale kredieten toe te kennen aan het officieel lager onderwijs, waardoor hij lijnrecht tegenover de katholieke provincieraadsvoorzitter Karel Blondel komt te staan. Omdat hij de rechten van het officieel onderwijs zo eloquent verdedigd heeft in deze discussie, schenkt de Liberale Associatie van Antwerpen Pycke een eremedaille, wat opnieuw tot zware polemieken leidt tussen de liberale en de klerikale pers.

Na verloop van tijd meet Pycke zich een meer ambtelijk profiel aan, waardoor hij zich kan handhaven onder de katholieke regeringen van 1870 tot 1878 en na 1884. Tijdens de schoolstrijd (1879-1884) verdedigt hij in de provincieraad wel de liberale regeringspolitiek, maar laat het conflict niet uit de hand lopen. Pycke staat liefst 25 jaar aan het hoofd van de provincie Antwerpen, maar in 1887 geeft hij zijn ontslag en wordt bij die gelegenheid tot baron verheven.

Edouard Pycke d’Ideghem overlijdt in Mechelen op 27 april 1892.