Eugène Defacqz, Aat, 17.9.1797 – Brussel, 31.12.1871 

Magistraat; gemeenteraadslid van Brussel (1836-1847), provincieraadslid van Brabant (1838-1848), voorzitter van het Liberaal Congres (1846)

Eugène Defacqz groeit op in een middenklassengezin in de provinciestad Aat. Hij behaalt zijn diploma in de rechten in de hoofdstad. Vanaf 1820 maakt hij deel uit van de Brusselse balie. In 1829 wordt hij lid van de tuchtraad der advocaten. Hoewel hij niet actief deelneemt aan de oppositie tegen Willem I, geniet Defacqz het vertrouwen van de Belgicisten. Zo wordt hij op 27 september 1830 opgenomen in het comité dat belast wordt met de reorganisatie van het rechtswezen en de aanstelling van magistraten in de nieuwe natiestaat.  Het comité benoemt Defacqz al snel tot magistraat. Hij wordt verkozen in het Nationaal Congres. Defacqz bepleit in de grondwetgevende vergadering duidelijk de ondergeschiktheid van het kerkelijk aan het burgerlijk gezag. Hij staat minister van Justitie Alexandre Gendebien in de eerste regering van het land bij als secretaris-generaal. Defacqz wordt na het ontslag van deze regering penningmeester van de radicale vereniging Association Nationale. Na het mislukken van een  poging tot staatsgreep door een afdeling van de Association Nationale, belandt Defacqz als antiklerikaal republikein gedurende enkele jaren op een politiek zijspoor. In 1832 wordt hij benoemd tot advocaat-generaal van het Hof van Cassatie.

Defacqz speelt een erg belangrijke rol in de politieke organisatie van het liberalisme via de vrijmetselarij. In 1838 ligt hij aan de basis van de Brusselse vrijmetselaarsloge Les Amis du Progrès. Bij de oprichting van de eerste liberale kiesvereniging L’Alliance in 1841 krijgt Defacqz het voorzitterschap toevertrouwd. Ook in 1846 fungeert hij als voorzitter van het stichtingscongres van de partij. Sinds 1842 is Defacqz ook Grootmeester van het Grootoosten van België. Met het oplopen van de spanningen tussen progressistische en doctrinaire liberalen en de onenigheid rond het verbod op politieke (en religieuze) discussies binnen de loges komt een einde aan zijn rol als prominent brugfiguur in de politieke en maçonnieke wereld.  In 1847 neemt hij ontslag als gemeenteraadslid van Brussel en in 1854 treedt hij af als Grootmeester. Als magistraat wint hij wel nog aan invloed en aanzien. In september 1867 wordt Defacqz benoemd tot Eerste Voorzitter van het Hof van Cassatie.

Hij overlijdt op 31 december 1871 te Brussel.