Guy Verhofstadt, Dendermonde, 11.4.1953

Guy  Verhofstadt volgt Grieks-Latijnse humanoria aan het Atheneum van Gent (1970) en behaalt daarna het licentiaatsdiploma in de rechten aan de Rijksuniversiteit Gent (1975). Hij ligt mee aan de heroprichting van het Liberaal Vlaams Studentenverbond (LVSV), waarvan de werking in de tweede helft van de jaren 1960 was weggedeemsterd. Hij is LVSV-voorzitter in het academiejaar 1972-1973 en 1974-1975. Na zijn studententijd belandt hij nagenoeg onmiddellijk in de politiek. Hij wordt in 1976 gemeenteraadslid van Gent en vervult dit lokaal mandaat doorheen zijn carrière met onderbrekingen. Verhofstadt gaat in dienst als politiek secretaris bij Willy De Clercq, de toenmalige voorzitter van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV). De jonge Gentse liberaal engageert zich eveneens als ondervoorzitter van de PVV-arrondissementsfederatie Gent-Eeklo (1979), nationaal voorzitter van de PVV-Jongeren en lid van het PVV-bestuur. In 1982 wordt hij voorzitter van de PVV.

Tussen 1985 en 1988 bekleedt hij in de federale regering de ambten van vicepremier en minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en het Plan. Als de liberalen eind 1987 in de oppositie terechtkomen, is hij volksvertegenwoordiger en zit hij in de oppositie het liberaal schaduwkabinet voor.

In 1989 wordt hij opnieuw verkozen tot PVV-voorzitter. Na de parlementsverkiezingen van eind 1991 neemt Verhofstadt het besluit een liberale verruimingsbeweging op gang te brengen. Op 12 november 1992 wordt de PVV opgeheven en ontstaat de Vlaamse Liberalen en Democraten (VLD) met Verhofstadt als eerste voorzitter. Wanneer hij de VLD bij de parlementsverkiezingen van 1995 niet in de regering kan brengen, neemt Verhofstadt ontslag als voorzitter. Na die verkiezingen zetelt hij als senator en wordt ook ondervoorzitter van de Senaat. Op 7 juni 1997 wordt hij opnieuw verkozen als VLD-voorzitter.

Na de verkiezingen van 1999 brengt Verhofstadt een regering op de been met socialisten en groenen en wordt de eerste Vlaamse liberale premier sinds de oprichting van België. In 2003 wordt hij premier van een paarse coalitie, zonder de groenen ditmaal. Het ontbreken van een consensus over de regeringsvorming na de verkiezingen van juni 2007 leidt tot de overgangsregering-Verhofstadt III, die aanblijft tot in maart 2008.

In 2009 ontplooit Verhofstadt volop Europese ambities. Hij zetelt in het Europees Parlement en wordt fractieleider van de Europese liberalen. In 2016 krijgt Verhofstadt de leiding toegewezen over de Brexit-onderhandelingen.

Op 30 januari 1995 wordt hij benoemd tot minister van Staat. 

Politieke loopbaan

Wetgevende en Uitvoerende functies

1976-1982: gemeenteraadslid in Gent

1985-1995: volksvertegenwoordiger

1985-1988: minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en het Plan; vicepremier

1995-1999: senator; ondervoorzitter van de Senaat

1999-2003: premier van de regering-Verhofstadt I

2003-2007: premier van de regering-Verhofstadt II

2007-2008: premier van de overgangsregering-Verhofstadt III

2007-2009: gemeenteraadslid in Gent

2009-heden: Europees Parlementslid

2009-2019: fractieleider van de Alliantie van Liberalen en Democraten van Europa (ALDE) in het Europees Parlement

2019-2020: gemeenteraadslid in Gent

Partijgerelateerde functies

1973-1975: voorzitter LVSV

1979-?: ondervoorzitter van de PVV-arrondissementsfederatie Gent-Eeklo

1979-1982: nationaal voorzitter van de PVV-jongeren

1982-1985: voorzitter van de PVV

1989-1992: voorzitter van de PVV

12.11.1992: oprichting VLD, waarvan hij de drijvende kracht is

1992-1995: voorzitter van de VLD

1997-1999: voorzitter van de VLD

2009: waarnemend voorzitter van de VLD