Jules Guillery, Nijvel, 14.3.1824 - Elsene, 7.2.1902

Advocaat, journalist; volksvertegenwoordiger (1859-1884, 1886-1888), Kamervoorzitter (1878-1881), minister van Staat (1891).

Jules Guillery behaalt het diploma van doctor in de rechten. In 1859 wordt hij liberaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel. Hij verliest zijn zetel in 1884, maar doet in 1886 opnieuw zijn intrede in het parlement. Guillery is tussen 1878 en 1881 actief als Kamervoorzitter. Reeds in 1865 dient de radicale liberaal tevergeefs een wetsvoorstel in om het kiesrecht voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen uit te breiden door middel van een censusverlaging op basis van bekwaamheid. Guillery bepleit de opname van coöperatieven in het handelswetboek. Als progressistisch boegbeeld, maar ook in zijn hoedanigheid van Kamervoorzitter, komt hij in botsing met de doctrinaire leider Walthère Frère-Orban. In 1870-1872 staat hij aan het hoofd van de Ligue de l’Enseignement.

Guillery is ook een gewaardeerd jurist en journalist. Hij wordt verschillende malen stafhouder. In 1888 verdedigt Guillery Marie Popelin voor het hof van beroep om haar als eerste vrouw tot het beroep van advocaat toe te laten. Het hof van beroep te Brussel verwerpt het verzoek.  De affaire Popelin is een belangrijke episode in de geschiedenis van het feminisme in België. Guillery wordt in 1890 aangesteld als voorzitter van de Conseil Supérieur du Congo. Dit in 1889 opgericht en in Brussel gevestigd hooggerechtshof voor de Congo-kolonie omvat een hof van cassatie, een hof van beroep en een raad van state. Guillery wordt in 1891 op voorstel van de katholieke regering tot minister van Staat benoemd. Hij overlijdt te Elsene op 7 februari 1902.