Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
.png)
Maurice Destenay
Maurice Destenay, Tilleur, 18.2.1900 - Luik, 1.9.1973
Onderwijzer; gemeenteraadslid (1952-1973), schepen (1953-1963) en burgemeester (1963-1973) van Luik, volksvertegenwoordiger (1949-1965), minister van Staat (1966); voorzitter Nationale Federatie van de Jonge Liberale Wacht, secretaris (1938-1947), vice-voorzitter (1947-1954) en voorzitter (1954-1958) van de Liberale Partij
Maurice Destenay is onderwijzer van opleiding en geeft les aan de stedelijke jongensschool van Luik. Hij is actief binnen de liberale jeugd en wordt voorzitter van de Nationale Federatie van de Jonge Liberale Wacht. In 1938 wordt hij door Paul Hymans voorgedragen als partijsecretaris van de Liberale Partij. In 1940 wordt Destenay krijgsgevangene gemaakt door de Duitsers en brengt hij de rest van de oorlog in gevangenschap door.
Na de oorlog kent zijn politieke carrière een doorstart. In 1947 wordt hij vicevoorzitter van de Liberale Partij, waar hij vooral de Waalse belangen verdedigt. Destenay is een overtuigd Waalse militant, die oproept tot meer solidariteit tussen Franstaligen, en een vurig pleitbezorger van de Waalse zaak. Zo verzet hij zich tegen de politiek unitaristische lijn van de PVV/PLP in de jaren 1960.
Als partijvoorzitter en expert onderwijs speelt Destenay een belangrijke rol in het compromis dat ten gevolge van de Tweede Schoolstrijd wordt uitgewerkt rond het onderwijsbeleid in België. Hij is met name lid van de tripartiete Nationale Schoolcommissie die de schoolproblematiek moest onderzoeken. In 1958 is hij een van de medeondertekenaars van het Schoolpact. Dit pact vormt de basis voor de verdere democratisering van het onderwijs, waarbij de vrije schoolkeuze centraal staat. Het Schoolpact leidt tot de relatieve pacificatie van de schoolstrijd.
Na zijn aftreden als partijvoorzitter in 1958 legt hij zich toe op het burgermeesterschap van Luik, een rol die hij vervult tot zijn overlijden in 1973.
In juli 1966 wordt hij benoemd tot minister van Staat.