Valeer Tahon, De Pinte, 29.8.1907 – Kortrijk, 7.7.1963 

Advocaat, rechter; gemeenteraadslid in Kortrijk (1938-?), volksvertegenwoordiger (1939-1946, 1954-1958); ondervoorzitter van het Liberaal Vlaams Verbond (LVV).

Valeer Tahon studeert aan de Normaalschool te Gent en geeft les in St.-Hubert (2 jaar) en Brugge (4 jaar). Hij behaalt in 1934 voor de middenjury het diploma van doctor in de rechten met grote onderscheiding. Tahon vestigt zich als advocaat in Roeselare (1935) maar verhuist reeds kort daarop naar Kortrijk (1936). In 1945 wordt hij benoemd tot plaatsvervangend rechter bij de rechtbank van eerste aanleg in Kortrijk.

Tahon sluit zich halfweg de jaren 1930 aan bij de West-Vlaamse liberaal-solidaristen Victor Sabbe, Hilaire Lahaye en Adolphe Van Glabbeke. Voor de Liberale Partij wordt hij verkozen tot gemeenteraadslid in Kortrijk (1938) en tot lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (1939-1946; 1954-1958).

Tijdens de oorlog treedt Tahon toe tot het verzet (Onafhankelijkheidsfront). Duitsgezinden plegen diverse aanvallen op zijn persoon en op zijn woning. De volksvertegenwoordiger belandt ook een tijdje in de gevangenis. Na de oorlogsjaren keert Valeer Tahon terug naar de politiek en zet zich onder meer in voor de politieke en burgerlijke rechten van de vrouw. Hij is eveneens begaan met internationale vraagstukken. In de jaren 1950 krijgt Tahon nog een bestuursfunctie als ondervoorzitter binnen het Liberaal Vlaams Verbond (LVV).

In 1930 huwt hij met Lydia Margot. Zij is actief in de liberale vrouwenbeweging en staat na de oorlog als kandidaat op een liberale Senaatslijst.