Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
.png)
Victor de Laveleye
° Brussel
1894 - 1945
Victor de Laveleye, Brussel, 6.11.1894 - Brussel, 14.12.1945
Advocaat; gemeenteraadslid Sint-Gillis, volksvertegenwoordiger (1936-1945), minister (1937, 1944-1945); lid Landsraad/Bureau Liberale Partij, voorzitter Liberale Partij (1936-1937.
Victor de Laveleye groeit op in Brussel als zoon van een advocaat en studeert rechten aan de Université Libre de Bruxelles. Tijdens de Eerste Wereldoorlog onderbreekt hij zijn studies en neemt dienst in het Belgische leger. Daar haalt de Laveleye het pilotenbrevet. Hij studeert af in 1920 en schrijft zich in aan de balie van het Hof van Beroep in Brussel. De man is bijzonder sportief en neemt deel aan de Olympische Spelen van 1920 en 1924 (tennis).
In 1926 wordt de Laveleye gemeenteraadslid van Sint-Gillis voor de Liberale Partij. Hij werkt zich vervolgens verder op tot het hoogste politieke niveau. In die periode profileert hij zich voornamelijk op het gebied van onderwijs, economie, fiscaliteit, defensie en internationale zaken. In 1922 en 1931 woont hij vergaderingen van de Volkenbond bij. De Laveleye maakt deel uit van de Landsraad van de Liberale Partij (en vanaf 1931 lid van het Bureau) en doet als opvolgend lid zijn intrede in de Kamer der Volksvertegenwoordigers in 1936.
Op 16 oktober van dat jaar wordt hij verkozen tot voorzitter van de Liberale Partij. Zijn voorzitterschap (1936-1937) staat in het teken van de strijd tegen Rex en Degrelle. De Laveleye beklemtoont voortdurend het gevaar van zowel het communisme als het nationalisme. Als minister van Justitie (1937) struikelt hij over het amnestievraagstuk.
Na de Duitse inval volgt de Laveleye als vrijwillige kabinetschef van Arthur Vanderpoorten, minister van Binnenlandse Zaken, naar Poitiers. In Limoges stemt hij voor de voortzetting van de oorlog, en bekrachtigt hij mee de breuk tussen Leopold III en de regering. Victor de Laveleye kan vluchten en vestigt zich in Londen. Hij krijgt er bekendheid als presentator van de Franstalige Radio Belgique en lanceert in januari 1941 het V-teken.
Na de bevrijding krijgt de Laveleye kortstondig de portefeuille van Openbaar Onderwijs in de regering Pierlot. In april 1945 woont de Laveleye nog de Conferentie van San Francisco bij. Hij verzet er zich tegen de toekenning van het vetorecht aan de grote mogendheden.
Eind dat jaar overlijdt hij te Brussel.
