Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
.png)
Victor Sabbe
Victor Sabbe, Blankenberge, 10.6.1906- Brugge, 20.2.1958
Advocaat; gemeenteraadslid in Brugge (1938-1958), volksvertegenwoordiger (1949-1950); secretaris en ondervoorzitter Liberale Partij, ondervoorzitter liberale vakbond, voorzitter LVV (1945-1950), voorzitter Willemsfonds Brugge, voorzitter Van Gheluwe’s Genootschap.
Victor Sabbe studeert rechten te Gent en wordt advocaat aan de Brugse balie. Als kleinzoon van Julius Sabbe (vaderskant) en van Victor De Veen (moederskant) groeit hij op in een liberale Vlaamsgezinde familie. Sabbe sluit aan bij de Liberale Jonge Wacht, geniet de steun van de Brugse liberale politicus Jules Boedt en wordt secretaris en ondervoorzitter van de Liberale Partij. Samen met enkele andere West-Vlaamse liberale kopstukken werkt hij de doctrine uit van het liberaal-solidarisme. In de geest van de jaren 1930 slaat deze visie de brug tussen arbeiders en burgers (middenstanders). Sabbe brengt zijn ideeën ook in de praktijk en ligt mee aan de basis van talrijke sociaalliberale initiatieven in Brugge zoals een huisvestingsmaatschappij en een familiale hulpkas.
Na de Tweede Wereldoorlog wordt Sabbe aangesteld als ondervoorzitter van de liberale vakbond. Intussen neemt Sabbe ook de leiding op zich van het Liberaal Vlaams Verbond (LVV) (1945-1950). Binnen de Liberale Partij groeit de Bruggeling in de onmiddellijke naoorlogse periode uit tot de belangrijkste Vlaamse liberale stem, al laat hij meestal een vrij gematigd geluid horen. Sabbe engageert zich tegelijkertijd in de uitbouw van de naoorlogse internationale liberale beweging. Hij woont in 1947 de conferentie in Oxford bij, net als de daaropvolgende jaarlijkse bijeenkomsten van de Liberale Internationale (Zurich, Deauville, Stuttgart,…). Ondanks zijn internationale profilering verliest Sabbe zijn achterban in zijn geboortestad niet uit het oog en blijft hij er actief in het verenigingsleven (voorzitter Willemsfonds Brugge en Van Gheluwe’s Genootschap). Als cultuurminnaar maakt hij ook deel uit van de organisatie van de Dagen van de Vlaamse Gids. Zijn politiek palmares blijft daarentegen bescheiden. Sabbe zetelt in de Brugse gemeenteraad (1938-1958) maar op het nationale politieke toneel verschijnt hij enkel kortstondig als volksvertegenwoordiger (1949-1950).